Where in the world did you come from my dear? Did some mysterious voice tell you I'd still be here? I bought this ticket to Mobile, but I been stranded all day...p.a. said the bus broke down ten miles away from the station.
So seldom a door...so seldom a key...so seldom a lock like the love between you and me. But seldom comes happiness without the pain of the devil in the details since I saw the smile on your face as I was crying in a Greyhound station on Christmas Day...in 1998.
The burden of love is the fuel of bad grammar. You stutter and stammer--what a bitch to convey the crux of the matter, when the words you must utter are hopelessly tangled in the memories and scars you show no one.
So seldom a door...so seldom a key...so seldom a hit like the hurt you put on me. But seldom comes happiness without the pain of the devil in the details since I saw the smile on your face as I was crying in a Greyhound station on Christmas Day...in 1998.
I remember quite clearly, a bad Muzak version of James Taylor's big hit, called "Fire and Rain" was playing as you crouched down and tearfully kissed me, and I thought, "Damn, what good fiction I will mold from this terrible pain."
So seldom a door...so seldom a key...so seldom a gift like the gift you gave me. But seldom comes happiness without the pain of the devil in the details since I saw the smile on your face as I was crying in a Greyhound station on Christmas Day...in 1998. Amazing grace, how sweet the smile upon the face I never thought I'd see you again...especially here in this Greyhound station...on Christmas Day...in 1998.
(from: Jim White, No Such Place. Luaka Bop, 2001.)
"Al snel was ik vergeten dat ik zonet nog boven in mijn kamertje somber piekerend voor een leeg blad had gezeten. Droefheid, smart en alle zwaarmoedige gedachten leken wel verdwenen ofschoon ik voor en achter mij nog levendig een zekere ernst bespeurde."
Kant BA:
"Misschien ten gevolge van extreme vermoeidheid of om een andere reden dacht ik aan een mooi meisje en aan het gevoel dat ik zo alleen was in de wijde wereld, wat onmogelijk juist kon zijn. Zelfverwijten vielen mij van achteren aan en zaten mij van voren in de weg. Bepaalde slechte herinneringen maakten zich van mij meester. Allerlei beschuldigingen die tegen mijzelf gericht waren stemden mijn hart zwaarmoedig. Ik moest hard vechten."
Robert Walser, De wandeling. Vert. Machteld Bokhove. Lebowski, Amsterdam, 2015, p. 17 (begin) en 65 (nu ja..., einde).
"Begin 1992 was ik korte tijd werkloos, een ontmoedigende ervaring. [...] In die tijd woonde ik in Didcot - iemand moet het doen - en de gang naar het uitkeringskantoor van dat nogal vervallen stadje was deprimerend. Ik solliciteerde als een gek naar baantjes over de hele wereld en weet nog goed dat een ambtenaar me vroeg of ik vooruitgang had geboekt. Ze moest een formulier invullen en een van de vragen was waar ik naar werk zocht. Ik vertelde dat ik kort daarvoor gesolliciteerd had op banen in het Verenigd Koninkrijk, Australië, de Verenigde Staten en Costa Rica, en stelde voor dat ze 'overal ter wereld' invulde. Ze fronste ontevreden, want de volgende vraag was: 'Waar zou u verder nog werk willen zoeken?'"
Dave Goulson, Geroezemoes in het gras. Vert. Nico Groen. Atlas Contact, Amsterdam / Antwerpen, p. 129-130)
